فعلهای «شدن» و «گشتن» (یا «گردیدن») هممعنی و همپایهاند و استفاده از آنها بهجای یکدیگر منعی ندارد.
ولی بهتر است تا جای ممکن از «شدن» به جای «گشتن» و از «گشتن» برای جلوگیری از تکرار «شدن» بهره برد.
بیت زیر بهترین مثال برای اثبات همپایه بودن این دو فعل است:
ز سمّ ستوران در آن پهندشت/ زمین شش شد و آسمان گشت هشت
فردوسی
شکفته شد گلِ حمرا و گشت بلبل مست
صلای سرخوشی ای صوفیانِ بادهپرست
حافظ